
Hij hield het knipselarchief bij en scande en beschreef talloze archieffoto’s van molens. Iedere donderdag was Peter, altijd goed gehumeurd, present op het kantoor van De Hollandsche Molen in Amsterdam. Enkele jaren geleden werd het reizen vanuit zijn woonplaats Hilversum hem te veel. Sindsdien zette hij zijn werk vanuit huis voort. Af en toe kwam hij naar Amsterdam om gescande foto’s terug te brengen en nieuwe op te halen. Dit stopte abrupt nadat hij begin 2024 werd getroffen door een herseninfarct en in een verzorgingshuis werd opgenomen.
Peter de Moes, zelf een ervaren molenaar op de Westveense Molen in Woerdense Verlaat, wist veel van Nederlandse én buitenlandse molens. Hij bezocht talrijke molens over de grens, waarbij vooral specifieke bouwkundige details zijn aandacht trokken. Daarnaast dook hij in de archieven, op zoek naar informatie over bijzondere constructies van schepraderen in het verleden. De resultaten publiceerde hij met name in de Gildebrief, het orgaan van Het Gilde van Vrijwillige Molenaars.
Zijn enorme inzet bleef niet onopgemerkt. Zo ontving hij in 2005 de oorkonde van de Stichting Molenfonds voor Vernuft en Volharding als blijk van waardering voor zijn jarenlange inspanningen voor allerlei organisaties die werkzaam zijn voor molens en molenaars en voor zijn molenpublicaties.
De Hollandsche Molen reikte in 2016 de A.J. de Koningpenning uit aan de gehele vrijwilligersploeg van de Stichting Molendocumentatie.
In 2022 was hij verrast toen hem een koninklijke onderscheiding werd opgespeld.
Met Peter verliest de Stichting Molendocumentatie en De Hollandsche Molen een bevlogen en deskundige vrijwilliger die bijna 35 jaar zijn beste krachten voor de molenzaak heeft gegeven. Bovenal nemen we echter afscheid van een aimabele en humorvolle man. We zullen hem missen.
Word Molenvriend
Nederland zonder molens is ondenkbaar. Maar om deze monumentale iconen te laten draaien en malen is geld en aandacht nodig.