De molen werd in 1891 gebouwd door Antonius van Himbergen uit Woensel (Eindhoven) voor Wilh. Beerens. Van Himbergen maakte, zoals van hem bekend, gebruik van allerhande tweedehands materiaal. Meest in het oog lopend is de bovenas die, vermoedelijk met vulstukken en al, afkomstig is uit een grote Zuid-Hollandse poldermolen. Helaas bedekken die vulstukken ook enige essentiële gegevens.....

In 1903 verkocht Beerens de molen aan F. v.d. Linden. Die laatste deed ruim 40 jaar later, 1944, de molen over aan F.J. van Stekelenburg. Deze bleef niet lang eigenaar, want al 18 maanden later werd F.J.C. Tielemans te Eindhoven dat.

In 1957 werd de molen, kennelijk toen al buiten bedrijf en zonder perspectief als zodanig,  ingericht voor permanente bewoning. De molenstenen werden, mét aandrijving, verwijderd, al bleef er veel los bewaard. In 1965 brak de buitenroede, enige tijd later werd deze verwijderd. Vervolgens stond de molen, met één roede, jarenlang stil met het gezicht naar Noord.
Van het gaandewerk werd de situatie als volgt: bovenwiel, bonkelaar, koningspil en spoorwiel bleven aanwezig en de stenen werden los op de berg opgesteld; beide steenschijflopen, volgens 'De Brabantse Molens' (1974) nog los in de molen bewaard, werden later niet meer aangetroffen.

In 1980 werd de molen uitwendig weer gecompleteerd: er werden nieuwe roeden gestoken. Gedraaid werd er daarna echter niet of nauwelijks.
Vanaf 1991 (toen er wat herstel was geweest en de molen een keer had gedraaid) stond de molen tot september 2000 altijd op het noorden. Nadat in het najaar van 2004 de oude ophekking was verwijderd, is in april/mei 2005 alles in orde gemaakt, zodat de molen weer kon draaien. Opnieuw kwam daar weinig van terecht.

In 2008 werd de molen verkocht aan een particuliere die de zaak inrichtte als 'bed-and-breakfast'. Enige molenaars wisten haar enthousiast te maken, om de molen weer te laten draaien. De molen was toen zelfs een paar keer met zeilen te zien! 
Helaas legden de bestemming van de molen, de matige staat van staart en kruiwerk en het toegenomen groen op de molenberg (dat ook voor bewegingsbelemmering zorgde) dat draaien teveel beperkingen op: het bleef beperkt tot een enkele keer.
In de zomer van 2010 zette de eigenaresse, ondanks het succes van de bed-and-breakfast, de molen te koop. De verkoop vond uiteindelijk pas begin 2017 plaats.

De nieuwe eigenaar ging vrij snel over tot groot herstel: in oktober 2017 stond de molen er geheel staart- en spruitloos bij. Halverwege november was de nieuwe staart gemonteerd: beide spruiten, staartbalk en zwaarden (schoren), niet veel later volgden kruibok en -palen. De staart werd vervolgens groen geschilderd. Ook een nieuwe windpeluw en baansteen (= halssteen), de vorige was gebroken, waren nodig. De vele beplantingen op de molenberg werden verwijderd, zodat er geen sprake meer leek van bewegingsbelemmering. Ook inwendig was volop gewerkt: men heeft de pleisterlaag (vermoedelijk tijdelijk) van de muren verwijderd en alle balken van verflagen ontdaan.

Sinds april 2020 draait de molen weer geregeld (niet op vaste dagen of tijden).

In juni 2022 werd gemeld dat de molenberg voorzien was van hekken en deels afgegraven, vermoedelijk vanwege werkzaamheden aan het metselwerk van de onderbouw.