De molen bemaalt de Vlietpolder (ca. 195 ha; opvoerhoogte 1,70 m.) en verving in 1913 een in 1911 afgebrande wipmolen. Het was geen nieuw gebouwde molen. Het bovenhuis is afkomstig van de wipmolen van Uiteindsche- en Middelpolder te Ter Aar.
Tot 1929 was het een normale schepradmolen en werd in dat jaar uitgerust met een schroefpomp.
Op 27 september 1956 stortte door asbreuk het wiekenkruis omlaag. Hierdoor werd aan het bovenhuis veel schade aangericht. Sindsdien is de schroefpomp vervangen door een naast de molen gelegen vijzel met electrische aandrijving.
In 1967 werd de molen in niet-maalvaardige staat gerestaureerd door de Rijnlandse Molenstichting.
In 1979 ging de Vlietpolder op in het waterschap De Oude Veenen.
Sinds een grootscheepse restauratie van de molen in 2002, kan de nieuwe vijzel weer met windkracht aangedreven worden. Hiermee kwam aan een periode van bijna 50 jaar gedwongen werkloosheid voor de molen een einde.