De bemaling van het waterschap Breukelerveen en Tienhoven werd oorspronkelijk verricht door twee binnenkruiers (gebouwd in 1649 en 1684) aan het noordelijk uiteinde van de Scheendijk-Noord te Breukelen. Zij loosden hun water direct ten zuiden van de Weersluis op de Vecht.
In 1830 werden de molens stilgezet en in 1840 gesloopt. Tegen die tijd was door de turfafgraving het gebied van de Loosdrechtse Plassen ontstaan.

In de oostelijke hoek van Tienhoven bleef de grond in agrarisch gebruik en daar kregen de boeren met grote wateroverlast te kampen. Zij sloten zich aaneen en richtten de Oostelijke Binnenpolder op en lieten een eigen molen bouwen, die uitsloeg op de Breukeleveense- en Loosdrechtse Plassen.
In 1831 werd de benodigde grond aangekocht en werd in 1833 de molen en naastliggende schutsluis in gebruik genomen. Het vermoeden bestaat dat bij de bouw een oud bovenhuis (van een gesloopte molen dus) is gebruikt.

In 1948 was de molen in zodanig slechte staat, dat zijn functie werd overgenomen door een windmotor (die tot 1976 in gebruik bleef).
In 1950 verkocht de polder de molen voor ƒ 1,-- aan notaris Ter Horst, die de molen tot weekendverblijf deed ombouwen en de molen als stilstaand monument liet herstellen.
In 1960 schonk Ter Horst de molen aan de huidige eigenaar (mét de clausule, dat hij tot 1965 het gebruiksrecht mocht behouden). In maart 1965 werd de familie Verbiest de nieuwe huurder.

Een ingrijpende restauratie maakte deze molen eind jaren '60 weer draaivaardig. Zo stak men nieuwe roeden. Op 17 oktober 1970 volgde de feestelijke ingebruikname. Daarna is de molen ook weer regelmatig in beweging gezet.

In de loop van de 21ste eeuw werd de toestand van de molen geleidelijk minder en kon er tenslotte niet meer gedraaid worden: beide roeden dienden te worden vervangen en ook moest het bovenhuis uitvoerig worden gerepareerd, met een nieuw voorkeuvelens, een grotere stapeling van de bovenas en het rechtzetten van enige kapspanten.

Op 10 en 11 oktober 2011 stak molenmakerij Verbij de nieuwe roeden. Dit gebeurde op de ouderwetse manier, dus met lier en takels. Bij de molen was namelijk geen plaats om een kraan op te stellen, tenzij men de weg af zou sluiten. Daarvoor werd geen toestemming verleend, omdat het dorp anders de gehele dag onbereikbaar zou zijn....