Deze watermolen had als voorganger een papiermolen, die in 1606 door Martin Orges werd gesticht. Later kwam op de andere oever van de beek een tweede papiermolen; beide werden bekend als de 'Ruitersmolens'.
In 1839 waren de molens afzonderlijk in bezit van D. Boks en L. van Gerrevink. In 1843 bouwde Derk Boks zijn molen om in een korenmolen met twee raderen. De papiermolen brandde in 1864 af.
Rond 1920 moet er een forse brand geweest zijn; daarna wordt de molen herbouwd, waarbij het uiterlijk wordt gewijzigd.
Gedurende de Tweede Wereldoorlog was de korenmolen nog met één rad en één koppel stenen in werking. In 1954 werd de molen stilgezet en volgde verval.

In 1977 kochten de stichtingen Het Hoogland en Hullenoord de molen van de gemeente Apeldoorn en gaven de aanzet om de molen te restaureren. Die grote restauratie kwam in 1985 gereed.

In maart 2001 bracht molenmakerij Vaags een nieuwe wateras met -rad aan.

Op de zolder is een expositie ingericht over de oude papiermakerij, compleet met demonstraties papierscheppen.