De molen werd in 1903 in opdracht van P.A.F. Gitzels gebouwd.

Chris van Bussel vermeldt op de achterzijde van een oude foto (bewaard bij 'Allemolens') dat deze molen in 1928 zijn wiekenkruis verspeelde maar in 1930 geheel hersteld was. Of dit klopt, moet nog nader worden uitgezocht maar "De Molenaar" van 5 februari 1930 vermeldt de opheffing van Gitzels' bedrijf.

Als de molen in 1928 inderdaad zware schade heeft opgelopen, is het hier niet bij gebleven, want in 1944 gebeurde dit opnieuw, ditmaal door oorlogsgeweld. De Molenaar van 14 november 1945 meldt: "kap weggeschoten, ijzeren roede en as kapot, staart en muurwerk zwaar beschadigd.

In 1946 volgde herstel voor rekening van de eigenaren, de gebroeders Van Deursen. Dit met onderdelen van de toen net onttakelde stenen beltkorenmolen van Bergeijk. Vermoedelijk zijn daarvan bovenas met -wiel en beide roeden gebruikt. Ook het ijzeren gaffelwiel (met houten kruisarmen) is uit Bergeijk afkomstig.

Helaas: de herstelwerkzaamheden werden niet voltooid omdat fondsen vanuit "de wederopbouw" achterwege bleven, de molen werd uiteindelijk niet gecompleteerd en de windkracht kon niet worden benut. In 'De Molenaar' van 18 december 1946 laten de molenmakers Adriaens weten dat zij nog steeds wachten "op 30 stuks gegalvaniseerde platen", bedoeld om een stroomlijnsysteem aan te brengen, maar dit kwam er nooit: foto's uit die tijd tonen opgehekte roeden zónder voorzomen, dus was deze molen niet maalvaardig.
Als gevolg werd vanaf die tijd op motorkracht met één koppel stenen gemalen, later kwam er een hamermolen. De molen zelf stond al die tijd stil.

Deze gedwongen stilstand duurde maar liefst 20(!) jaar. In 1966 volgde aankoop door de gemeente Deurne en snel daarna werd de molen, nu met Oud-Hollandse voorzomen, maalvaardig opgeleverd. Sindsdien is weer regelmatig, zij het op vrijwillige basis, gedraaid en ook gemalen. 

Ook in 1995 is de molen onderhanden genomen: de gehele staart werd vervangen. Op 7 september 2003 werd het 100-jarig bestaan van deze molen uitgebreid gevierd.

In de zomer van 2022 is de molen opnieuw gevoegd. Hierbij is de romp gevoegd met een kalkmortel. De oorlogsschade is na de Tweede Wereldoorlog hersteld met afwijkende stenen en gemetseld met cementmortel. Op aanraden van de RCE is het voegwerk van de herstelde oorlogsschade gedeeltelijk hersteld met een cementmortel. Dit om de historische ontwikkelingen aan de stenen duidelijk te kunnen herkennen.

Helaas betekende dit hier niet dat de molen daarna weer volop kon draaien en malen: inspectie van de roeden, eind 2022 (ingegeven door de vele roedenproblemen elders) wezen uit dat ook hier een roede, de buitenroede, lasfouten vertoonde. Als gevolg staat deze molen nu stil. Wél zet men het wiekenkruis nog geregeld in een andere stand, maar dat is het dan. 
Nieuwe roeden worden medio 2024 verwacht. 

Inmiddels is de toegang tot de molen verbeterd: de invaart is deels vernieuwd en daarboven bevindt zich op de belt een nieuw hekwerk.