Aan de stuw, die de grachten van de vroegere Havezate Oldemeule op peil hield, staat deze waterkorenmolen met dezelfde naam.
Het was een leengoed van de graven van Bentheim. Adellijke families die het goed in leen hadden waren: Van Bevervoorde (1334 - 1684) en Von Münchhausen (1684 - 1804), van 1804 tot 1818 de textielfabrikant Salomonson uit Almelo.
In 1818 kocht A.J. Lankheet de molen en deed deze over in 1858 aan J.A. Vennink, die haar in 1880 aan Twickel verkocht. Na restauratie in 1971 droeg Twickel de molen over aan de gemeente Hengelo. De molen is incidenteel in bedrijf.

Sinds de laatste restauratie ging de molen langzamerhand achteruit. In 2000/2001 volgde een grondige restauratie en is een nieuw molenaarsverblijf gebouwd. In 2003 is de molen weer (terug) overgedragen aan de stichting Landgoed Twickel en zijn er nieuwe molenaars in opleiding. Met deze maatregelen wordt de molen weer een levendig element in het eeuwenoude cultuurlandschap van Oele (Eule).