Deze poldermolen werd gebouwd in 1829 ter vervanging van een molen die eerder datzelfde jaar afbrandde. M. Noorderwier uit Niezijl bouwde voor ƒ 2320,-- de nieuwe molen. Oorspronkelijk bemaalde de molen de Westerhornerpolder (ca. 419 ha).

In 1947 is een nieuwe betonnen vijzelbak met stalen vijzel aangebracht. In 1957 werd een dieselmotor in de molen geplaatst en maakte men niet langer gebruik van de windkracht. De molen had op dat moment herstel nodig (zo had men het linkergedeelte van de lange spruit vanwege de slechte staat 'gespalkt' met een stuk spoorbiels) en daar ging men toen niet toe over.De molen bleef stilstaan en raakte in verval, hoewel dat niet zeer ernstig was. Zo bleef het achtkant bijvoorbeeld mooi dicht. 

Herstel volgde in 1987/88: nieuw wiekenkruis, nieuwe staart en riet op de kap. Sindsdien is de molen weer geregeld op vrijwillige basis in bedrijf. 
In de zomer van 2017 is de vijzel uit de achterwaterloop getakeld om grondig te worden nagekeken.

In januari 2025 braken onverwacht van één van de enden alle hekkens (compleet met de zelfzwichtingskleppen, de voorzomen bleven intact). Begin april was dit alweer hersteld. 

Opmerkelijk zijn de grote dubbele ingangsdeuren aan de oostkant. Vanaf die kant bekeken lijkt dit daarom op het eerste gezicht een grondzeiler-korenmolen.