De eerste gegevens dateren uit 1826 als wordt vermeld dat Antonie Gremmee voor ƒ 1.470,- een wipmolen aan de Molenstraat koopt. Rond 1850 wordt deze eigendom van de familie de Gaaij. In 1873 koopt Willem Macleane uit Rossum de molen.

Tijdens een hevige storm in november 1874 bezweek deze molen. Op 3 juni 1875 legde Gijsbert Macleane, oudste zoon van Willem, de eerste steen voor een nieuwe molen. De stenen voor de molenromp en beltmuur zijn afkomstig van de steenfabriek uit Hurwenen.

In 1937 wordt de molen verkocht aan E.M. Remmerde, wiens vader indertijd molenaar op de nog bestaande molen in Nederhemert was. Remmerde maalde hier tot 1963, waarna de molen niet meer werd gebruikt en langzaam maar duidelijk in verval kwam.

In 1973 liet de nieuwe eigenaar, mw. Pel - Meyer, de houten bedekking van de kap vervangen door een van riet, dit om verder verval tegen te gaan. Dat was op zich goed, maar daarna gebeurde er lange tijd niets: tot 1988 heeft de molen staartloos en met kale roeden gestaan. 

In 1988 volgde verkoop (voor ƒ 1,--) aan de gemeente Rossum met als voorwaarde een totale restauratie. Dit vond inderdaad enige tijd daarna plaats: op 14 december 1991 werd de molen feestelijk heropend. Sindsdien draait en maalt de molen weer zeer geregeld.

De meest dramatische dag in het bestaan van deze molen moet 18 januari 1945 zijn geweest: de molen, die toen met volle zeilen stond te draaien, kreeg toen niet minder dan 11 voltreffers te verwerken. Resultaat: kruirad in duigen, gevlucht beschadigd, kap kapot en gaten in de stenen romp. Oorzaak van deze beschieting: de rivier de Waal was in de winter van 1944/1945 frontgebied tussen de Duitsers in het noorden en de Geallieerden in het zuiden.
Meteen na de oorlog werd de molen weer opgelapt, met o.a. het kruiwerk van de kapot geschoten molen uit Werkendam en de staart van de molen van de fam. van Ballegooyen uit Gameren, die op 23 april 1945 door de bezetters was opgeblazen.

In tegenstelling tot vaak wordt beweerd, is de Penn-bovenas bij de laatste restauratie niet vervangen.