De molen werd in 1786 in opdracht van H. de Sandra Veldtman, heer van Slochteren op de Fraeylemaborg, gebouwd voor de bemaling van de Groote Oosterpolder (groot 132 ha). De polder behoort tot het landgoed De Fraeylemaborg.

Op 9 november 1969 woei omstreeks 23.00 uur de gehele molen tijdens een zware storm om. Het kan bijna niet anders of de molen stond zodanig dat de wind vat op de achterzijde van het wiekenkruis kreeg, waarna de kleppen dichtsloegen. Als gevolg vormde deze molen één groot windscherm dat vervolgens 'met de wind mee' in de sloot belandde. Ongelukkig brak hierbij de gietijzeren bovenas.

Op dat moment was de molen nog steeds eigendom van de adellijke bewoners van de Fraeylemaborg, de dames Thomassen à Thuessink van der Hoop van Slochteren. Na het omwaaien volgde overdracht aan de Slochter Molenstichting.

In het kader van de ruilverkaveling Slochteren werd een herstelplan voor de molen uitgevoerd en zo kon op 11 mei 1974 de geheel herbouwde molen weer voor de bemaling in gebruik worden genomen.
De sindsdien aanwezige bovenas is afkomstig van de in 1969 gesloopte molen van de Besheerpolder te Lutjegast, gem. Grootegast.

In januari 2004 voorzag de fa. Molema de molen van een nieuw bovenwiel en stelde aansluitend opnieuw de vang. 
In de zomer van 2012 werden een nieuwe windpeluw en lange spruit aangebracht (waarbij ook het voorkeuvelens grotendeels is vervangen) en een nieuwe buitenroede gestoken. In 2014 volgde een nieuwe binnenroede met korte spruit en achterkeuvelens.
In 2023 maakte de fa. Doornbosch een geheel nieuwe houten vijzel.