De eerste molenaar/eigenaar van deze molen was Augustinus Bootsveld, deze liet hem in 1870 bouwen. Zijn vorige molen op deze plek was kort daarvoor door een storm geveld. Rond 1900 ruilde hij in één nacht zijn molen en woonhuis voor de boerderij van Bernardus Rotgerink te Dulder (Saasveld).

In 1951 onderging de molen een restauratie. Hierbij werden onder meer beide roeden gestroomlijnd. Fraai was de aanblik van deze molen daarna bepaald niet: het wiekenkruis zag er, met twee ingekorte roeden en een grove ophekking vol 'varkens', op zijn zachtst uitgesproken tweedehands uit.

In 1952 kwam, door overlijden van eigenaresse Johanna Rotgerink, de molen in het bezit van de toenmalige molenaarsknecht Gerardus Spijker.
Diens broer was het, die in november 1977 voor ƒ 1,-- de molen, toen allang buiten bedrijf, overdroeg aan de Stichting Soaseler Möl, op voorwaarde dat de molen binnen zeven jaar hersteld en weer maalvaardig zou worden. Deze opzet slaagde: in 1979 was de molen geheel hersteld en op 24 september dat jaar werd een geheel herstelde molen feestelijk in gebruik genomen. De molen was terug na een periode van langdurige stilstand en verval.

Die restauratie was evenwel gestart met een grote tegenvaller: op 21 september 1978 vielen tijdens het strijken bovenas en wiekenkruis uit de takels. Als gevolg brak de as en moest een nieuw exemplaar worden gegoten.
Interessant detail hierbij was, dat die gebroken bovenas een voormalige haspelkruis-as is, dus afkomstig moet zijn uit Noord-Holland. Deze as, met de breuk precies bij de hals, ligt nog altijd los naast de molen. Goed is nog te zien waar ooit de tussenschotten zaten.

H.A. Spijker, degene die de molen in 1977 overdroeg aan de stichting en na de restauratie als molenaar functioneerde, overleed op 31 januari 2014. Sindsdien laat zijn zoon Jos Spijker de molen af en toe draaien.

In februari 2017 werden beide roeden gestreken om grondig te worden nagekeken. Enige weken later waren zij weer gestoken en opgehekt.