De molen staat achter het Hempensermeer oost en bemaalde tot 1955 de Hempensermeerpolder. In dat jaar werd hij voor afbraak te koop aangeboden maar Gedeputeerde Staten gaven vervolgens geen toestemming daarvoor, het was namelijk in strijd met de molenverordening. In plaats daarvan adviseerde men de gemeente de molen over te nemen. 
Het waterschapsbestuur besloot op 30 december 1959 tot overdracht tegen het symbolische bedrag van ƒ 2,--. Dit onder voorwaarde dat de in 1953 in de molen geplaatste dieselmotor gehandhaafd kon blijven. 

In 1986 werd deze Bronsmotor verwijderd en vervangen door een elektromotor. De schroef is van staal en ligt in een betonnen bak. Via een koppeling met een elektromotor kan er gecombineerd worden gemalen.
Intussen was in 1985 de woning naast de molen afgebrand, gelukkig zonder gevolgen voor de molen. 

De molen zelf verkeerde intussen in behoorlijk slechte staat, met name het wiekenkruis. In 1988 volgde een flinke restauratie, waarbij onder meer nieuwe roeden werden gestoken. Daarna werd weer geregeld op vrijwillige basis met de molen gedraaid. 

Op 7 juni 2016 werden beide roeden gestreken om grondig te worden gerepareerd. In oktober werden zij weer gestoken; kort daarop was de molen weer maalvaardig.

De in de molen aanwezige vijzel draait, als een echte motorvijzel, voor molenbegrippen 'verkeerd-om'. Om deze ook op windkracht aan te kunnen drijven is daartoe de onderbonkelaar ondersteboven aangebracht en valt het vijzelwiel 'van boven' in de kammen.