De molen aan de Plasdijk 6 is van origine een windkoren- en pelmolen.
De provincie gaf op 11 juli 1841 een vergunning voor de bouw van de molen.
De oprichters waren hoofdonderwijzer A. H. Boskamp uit Elsen en de landbouwers E. Hartgerink en J. Sprokkereef. De molen werd gebouwd op markegrond. De stenen zijn gebakken in een veldoven, die speciaal voor de molen in de buurt werd gebouwd. ‘Vreest Niet’ werd de naam.

De molen werd tot circa 2 meter boven de balie vrijwel cilindrisch opgemetseld en daarboven getailleerd. De eerste molenaar was J. W. Grevink. 

De molen wisselde verschillende malen van eigenaar. In 1881 bedroeg de koopsom ƒ 4800.
Rond de eeuwwisseling werden de kap en het gangwerk van de molen door brand verwoest. In Duitsland werd een nieuwe kap gekocht. De kap van de molen was te klein en om dat probleem op te lossen werd de romp hoger en taps opgebouwd.

In de zomer van 1935 besloot de toenmalige molenaar H. Hartgerink de wieken van de molen te slopen. De molen groeide uit tot een mengvoederfabriek waardoor hij gedeeltelijk ingebouwd werd. Sindsdien is de 18 meter hoge romp gebruikt voor opslag van meel.

Het gaande werk werd in 1939 verwijderd. De molenromp kreeg een functie als opslagruimte.
De molenromp ligt in een maalderij- en opslagcomplex met een T-vormige plattegrond.
Tegen de romp staan twee hoge gemetselde aanbouwen die niet onder de werking van de Monumentenwet vallen.

Eigenaar: wed. Hartgerink.

Tweede leven voor oude molen in Elsen

Voor de gehavende oude molen ‘Vreest Niet’ in de buurtschap Elsen, gelegen tussen Markelo en Rijssen, ligt een tweede leven in het verschiet. Projectontwikkelaar T & R Invest uit Borne kocht de wiekloze molen en gaat het karkas ombouwen tot een kantoor. De gemeente gaat akkoord en onderzoekt tevens of de molen een monument moet worden.
Van dichtbij is het bouwsel nauwelijks als molen te herkennen. Wieken ontbreken en het karakteristieke ronde karkas wordt grotendeels door monstrueuze bijgebouwen aan het oog onttrokken. Het complex aan de Plasdijk maakt een desolate indruk. Een papier op één van de gesloten deuren vertelt dat de meelhandel een jaar geleden is opgedoekt. Sindsdien staat de oude molen leeg.

De projectontwikkelaar wil de molen opknappen en ombouwen tot een kantoor. Alle bijgebouwen worden gesloopt, vertelt T & R- directeur H. Maassen van den Brink. Als ‘compensatie’ mag de ontwikkelaar van de gemeente een bedrijfswoning bouwen. De achttien meter hoge romp is volgens Maassen van den Brink bij uitstek geschikt voor een ‘heel bijzonder’ kantoorproject. ‘De constructie van de molen is onverwoestbaar. Ook de gebinten verkeren in goede staat. De vloeren moeten wel worden vervangen.’ Aan de buitenzijde worden de muren, met een dikte van een meter dik, gerestaureerd. De molenramen komen terug. De beschermlaag van teer, op het bovenste deel van het karkas, wordt vervangen door rietbedekking. De molen blijft wiekloos.

Het kantoor krijgt drie verdiepingen. Architect van het project is het bureau Ten Dam/De Leeuw. Voor de bedrijfswoning, die achter de molen komt, zijn twee ontwerpen gemaakt; een modern ontwerp en een historisch. De voorkeur van Maassen van den Brink gaat uit naar het historische. De kosten van het project ‘gaan in de richting van een miljoen euro’. T & R heeft nog geen gegadigden. Burgemeester en Wethouders van de gemeente Hof van Twente gaan akkoord met de plannen. De gemeente is blij dat het ‘karakteristieke pand’ behouden blijft. Het college stelt wél de voorwaarde dat het kantoor geen publieksfunctie mag krijgen. Dat zou de rust in de buurtschap te zeer verstoren.

B en W laten tevens onderzoeken of de molen een monumentale status verdient. T & R heeft daar geen problemen mee.

Bron: Artikel in De Twentsche Courant Tubantia, van 20 mei 2003.

Eigenaar Dirk Koebrugge uit Holten wil met zijn bouwbedrijf de molenromp en de aangebouwde silo restaureren, de schuur en een loods slopen en een woning voor zijn gezin bouwen. De romp moet verhuurd worden, bijvoorbeeld aan een coachingbureau. Ondanks bezwaren van de buren moeten de werkzaamheden voorjaar 2015 beginnen.
Bron: Molenwereld maart 2015, blz. 92.