Aan het einde van de Molenweg staat in de Mortierepolder in het buurtschap Nieuwland een ronde stenen grondzeiler uit 1874.
Deze molen had twee voorgangers: allereerst een standerdmolen anno 1657, die bij de beruchte storm van 9 november 1800 omwaaide. Opvolger werd een houten achtkante grondzeiler. Deze werd in de nacht van 2 op 3 september 1874 door bliksem getroffen en brandde als gevolg geheel af.

Daarna bouwde men de huidige molen. Vanwege de uit 1838 daterende bepaling, dat een molen niet binnen 45 meter van de openbare weg mocht worden gebouwd, kreeg de nieuwe molen een andere plaats.
Voor de herbouw tekenden de metselaars/timmerlieden Van Leerdam en Schiettekatte uit Nieuw en Sint Joosland en molenmaker J. de Troije uit Middelburg.
De nieuwbouw was niet op alle fronten een succes: de gele bakstenen waren gemaakt van klei uit de Middelburgse zeehaven; de kwaliteit hiervan is niet best gebleken en dat heeft bij deze molen bepaald voor problemen gezorgd.
Ook tijdens de bouw ging iets mis: de bovenas (afkomstig uit de verbrande voorganger) viel tijdens het hijsen uit de takels en brak als gevolg in tweeën. Men loste dit op door het voorste stuk van 3 meter lang tussen vier zware over de volle lengte lopende vulstukken in te sluiten en aan de achterzijde een houten klos tussen de vulstukken te plaatsen; die klos werd vervolgens voorzien van een ijzeren muts. Goed bedacht, want bijna 150 jaar later functioneert deze bovenas aldus nog steeds! 

Vanaf 1874 werd de erfpacht voor 75 jaar vastgezet op ƒ 50,-- per jaar. Voor de fa. I. en M. Hage werd de erfpacht in 1949 omgezet in ƒ 40,-- per jaar eeuwigdurend. In de kelder onder de molen lag een pelsteen: deze was tot ca. 1918 in gebruik. 

In 1950 stak molenmaker Van Riet uit Goes een nieuwe buitenroede, de Pot 2811, de op drie na laatste van dit fabrikaat. Deze was al in 1943 besteld en geleverd, maar door oorlogsomstandigheden nog steeds niet aangebracht. Van Riet voorzag deze roede van het (toen nog vrijwel nieuwe) fokwieksysteem en bracht daarop tevens remkleppen van eigen vinding aan. Aldus uitgerust bleef de molen nog ruim 15 jaar in bedrijf. 

Toen de 'Buiten Verwachting' in 1966 door de molenaars Hage werd stilgezet, liet de onderhoudstoestand al sterk te wensen over. In 1977, toen de gemeente Middelburg de molen aankocht, was het weinig meer dan een ruïne. Los van het voortschrijdende verval was er inmiddels van alles geplunderd en vernield. De toegangsdeuren had men tenslotte dichtgemetseld en op een bord stond de waarschuwing, de molenwerf niet te betreden wegens gevaar voor vallende onderdelen.

In 1981/83 volgde dan een zeer ingrijpende restauratie, waarbij kap, roeden en staart geheel werden vernieuwd en uiteraard het kwetsbare metselwerk bijzonder veel aandacht kreeg. Allereerst werd de stenen romp rechtgezet, omdat de molen ook verzakt bleek.

Op 27 augustus 1983 werd de molen officieel in bedrijf gesteld. Vanaf die tijd draait de 'Buiten Verwachting' weer regelmatig, gemalen wordt er niet meer.

Begin 2022 heeft men de fokken, vanwege de minder goede staat, verwijderd en draaide de molen zolang zónder. Later viel de beslissing, beide roeden te vervangen (en wachtte men uiteraard met het aanbrengen van nieuwe fokken). 
De nieuwe roeden waren, vergeleken met de vorige, iets langer uitgevoerd. Begin juli 2023 werden de oude roeden gestreken; woensdag 5 juli, toen het hier en daar bepaald stormde, stak men - zonder al teveel problemen - beide nieuwe. De fokken op de buitenroede zijn hierbij zo goed mogelijk gekopieerd naar hoe Van Riet ze in 1950 uitvoerde. 

Een zeer opmerkelijk technisch detail: de drie steenwielen zijn hier niet uitgevoerd als schijflopen, maar als sterwielen. Deze constructie is hier, anders dan bijvoorbeeld bij sommige Brabantse en Limburgse molens, vrijwel geheel van hout. Op Walcheren hebben de molens te Veere en Meliskerke eveneens sterwielen. Dit alles verwijst naar de Middelburgse molenmakersfamilie De Troije.