Deze molen is oorspronkelijk afkomstig uit Drantum, Kreis Cloppenburg, Duitsland. Hij werd daar na 1870 gebouwd als opvolger van een in het midden van de negentiende eeuw geplaatste molen die in dat jaar afbrandde. In 1952 kwam deze molen buiten bedrijf en raakte in verval.

Molenaar Bökkers, afkomstig uit Olst, kocht het achtkant uit Drantum aan, liet het afbreken en naar Nederland vervoeren met de bedoeling, dit in Raalte te herbouwen. Bökkers' plannen slaagden echter niet en vervolgens verkocht hij alles, waarna in 1983 de opbouw volgde in het Veenpark te Barger-Compascuum. Na de opening van het museum draaide de molen op geregelde tijden waarbij soms ook werd gemalen. 

De functie van dynamisch museumstuk ging een tijdlang heel goed. Maar helaas bleek in 2009 dat de molen niet goed meer kon worden gekruid: de staart had herstel nodig. Dat herstel bleef uit, de molen werd simpelweg niet meer gekruid en draaide alleen nog als de wind uit de goede hoek kwam. Van lieverlee werd dit minder en tenslotte draaide de molen helemaal niet meer. Onnodig te zeggen dat de algehele staat van onderhoud daarna sneller achteruit ging.

Anno 2023 verkeerde de molen in zeer matige toestand en leken de kansen op herstel gering. Omdat deze molen vanwege zijn late bouwjaar en afkomst niet als Rijksmonument te boek staat was het niet mogelijk via de gebruikelijke subsidiekanalen over te gaan tot herstel en aldus ontstond een grote patstelling.

Aan deze zorgwekkende situatie lijkt in de nazomer van 2023 een einde gekomen: een groep enthousiaste personen is begonnen met het vernieuwen van de stelling. Een eerste begin van een hopelijk voorspoedig herstel! In maart 2024 verwijderde men de complete staart (want zeer slecht en niet ongevaarlijk).