Oorspronkelijk had deze molen twee vijzels, maar de kleinste werd lang geleden verwijderd. Tot na 1945 was de molen in bedrijf; toen werd een dieselmotor voor de vijzel geplaatst.

In 1959 brak bij zware storm een stuk van een roede af. In 1963 volgde herstel maar de molen kwam niet meer in bedrijf en dat was ook te zien: de zelfzwichting maakte plaats voor Oud-Hollandse ophekking maar de windborden bleven in de molen staan. De molen was duidelijk 'als monument' gerestaureerd, draaide niet meer en raakte in ruim 20 jaar sterk ingegroeid vanwege de aanleg van een productiebos.

In 1984 volgde een restauratie: de dieselmotor ging eruit, de bomen werden gerooid en de molen kreeg een rietbedekking (was daarvoor horizontaal hout, daarvoor voornamelijk dakleer). Sinds 1988 is hij weer maalvaardig.

Recent is er een nieuwe betonweg langs de westkant van de sloot naar de molen aangelegd.