Deze molen in vermoedelijk in oorsprong in 1847 gebouwd, ter bemaling van de polder Breeuwsma.
Om het achtkant tegen eventueel omvallen te beschermen, zijn in de molen enige zware keien aangebracht. Deze zijn met kettingen aan enkele achtkantstijlen vastgezet. De keien zelf zitten grotendeels ingegraven. Ook in de kap zijn ijzeren haken aangebracht, die moeten verhinderen dat de kap eventueel weg zou kunnen waaien. Het gaat nou eenmaal om een zeer kleine molen met onderdelen met een laag eigen gewicht.

Sinds 1977 is de molen eigendom van de Stichting De Fryske Mole. Op dat moment verkeerde deze, toen vermoedelijk al ca. 20 jaar buiten bedrijf, in zeer slechte staat.

Een grote restauratie moest toen nog bijna 20 jaar wachten: die kwam pas in 1996/97. Gezien de ernst van het verval kwam dit min of meer neer op herbouw. Sindsdien is deze molen weer regelmatig in bedrijf.

Het bovenwiel is anders dan gebruikelijk geconstrueerd, niet onlogisch gezien het geringe formaat van de molen: er zijn geen kruisarmen, vier plooistukken met een velling zijn hier voldoende.

Het Wetterskip Fryslân heeft deze molen in 2006 (met nog diverse andere molens in die provincie) bestemd tot reservegemaal in geval van ernstige wateroverlast.